Planowane cesarskie cięcie. Przygotowania rozpoczyna się od serii badań
Jeśli cesarskie cięcie jest zaplanowane z wyprzedzeniem, jest czas na to, aby odpowiednio się do niego przygotować. Przede wszystkim warto porozmawiać z lekarzem i uzyskać odpowiedzi na wszelkie pytania.
W przeddzień zabiegu odbędzie się konsultacja anestezjologiczna. Lekarz porozmawia z tobą na temat znieczulenia, twojego stanu zdrowia, przebytych i aktualnych chorób, przyjmowanych lekach, jak również możliwości wystąpienia powikłań pooperacyjnych. Będą one wyszczególnione także w zgodzie na operację, którą otrzymasz do podpisania.
Najpewniej będziesz miała także wykonane badania laboratoryjne, takie jak:
- morfologia,
- badanie moczu,
- jonogram,
- APTT.
Oczywiście niezbędne jest posiadanie dokumentu z grupą krwi, wynik HBS, GBS, HIV, tak jak do porodu fizjologicznego. Przy pobieraniu krwi na badania laboratoryjne położna pobierze również krew na rezerwę, na wypadek gdyby potrzebna była transfuzja w celu uzupełnienia niedoboru, na skutek np. zbyt dużej utraty krwi podczas zabiegu.
Nawet jeśli planujesz poród naturalny, ważne jest, aby przygotować się na niespodziewany obrót sytuacji. Dlatego warto porozmawiać z lekarzem prowadzącym lub położną, co może być przyczyną podjęcia decyzji o nieplanowanym cesarskim cięciu. W nagłych wypadkach lekarz może nie mieć czasu na wyjaśnienie całej procedury lub odpowiedzieć szczegółowo na twoje pytania.
Warto wiedzieć, że po porodzie za pomocą cesarskiego cięcia potrzebujesz dużo czasu na odpoczynek i regenerację. Dlatego zadbaj o to, by mieć pomoc i wsparcie ze strony bliskich osób przez kilka tygodni po urodzeniu dziecka.
Czego możesz się spodziewać i jak się możesz przygotować do cesarskiego cięcia
Jeśli wiesz z góry, że twoje dziecko urodzi się za pośrednictwem cesarskiego cięcia, to prawdopodobnie znasz datę zabiegu i raczej do tego czasu nie zaczniesz rodzić. Przygotuj się do „cesarki” jak do zwykłego porodu. Zgłoś się do szpitala z rzeczami dla siebie i dziecka oraz dokumentami i z kompletem wyników badań. Chociaż każda operacja jest inna i każdy przypadek wymaga indywidualnego podejścia, większość przypadków cesarskiego cięcia jest podobna i wymaga podobnych przygotowań. Obejmują one następujące kroki:
Przed wyjazdem do szpitala
Z reguły w przeddzień cesarskiego cięcia trzeba stawić się do szpitala. Należy pamiętać o zabraniu ze sobą wszystkich wyników badań i dokumentu z potwierdzoną grupą krwi. Konieczna jest także wyprawka dla dziecka i przyszłej mamy oraz kilka butelek wody mineralnej niegazowanej. Jeżeli zgłosisz się na zabieg tego samego dnia, musisz pamiętać, że powinnaś być na czczo.
Tuż przed operacją
W dniu operacji zostaniesz ogolona. Na pewno w pęcherzu zostanie umieszczony cewnik, aby był on pusty w czasie operacji. Zostanie ci też założony wenflon, aby w każdej chwili była możliwość podania ci dożylnie płynów i leków. Przed wywiezieniem na blok operacyjny otrzymasz przynajmniej litr płynów i antybiotyk. Większość cesarskich cięć odbywa się w znieczuleniu PP, które działa tylko na dolną część ciała, pozwalając ci pozostać przytomną podczas zabiegu i świadomą tego, co się dzieje. W nagłym przypadku czasami potrzebne jest znieczulenie ogólne, czyli narkoza. W znieczuleniu ogólnym nie będziesz w stanie zobaczyć, poczuć ani usłyszeć niczego podczas porodu.
Podczas operacji
Twój lekarz umieści parawan w okolicach twojej talii, więc nie będziesz w stanie zobaczyć przebiegu operacji. Gdy zacznie działać znieczulenie, lekarz wykona nacięcie przez ścianę brzucha. Zwykle jest to linia pozioma w pobliżu linii włosów łonowych. Alternatywnie lekarz może wykonać pionowe nacięcie od miejsca poniżej pępka, tuż nad kością łonową.
Podczas całej operacji możesz nie czuć nic lub odczuwać nacisk lub uczucie ciągnięcia, ale nie będziesz odczuwać bólu. Dziecko zostanie wyciągnięte przez nacięcie. Lekarz oczyści nos i jamę ustną dziecka, a następnie przetnie pępowinę. Łożysko zostanie usunięte z macicy, a nacięcia zostaną zamknięte za pomocą szwów. Jeśli zostało użyte znieczulenie miejscowe, będziesz w stanie usłyszeć i zobaczyć dziecko tuż po porodzie. Noworodek zostanie przekazany lekarzowi i pielęgniarce lub położnej neonatologicznej, które zadbają o twoje dziecko do czasu twojego powrotu na oddział położniczy. Wówczas zostanie ci ono przyniesione i położone na brzuch „skóra do skóry”. Położna spróbuje też przystawić ci je do piersi.
Nieplanowane cesarskie cięcie
Podczas awaryjnego cesarskiego cięcia procedura wygląda podobnie. Różni się tylko kilkoma szczegółami. Głównie jest to szybkość wykonania operacji. Lekarze muszą się spieszyć, zwłaszcza jeśli twoje dziecko ma problemy z natlenieniem lub bicie jego serca jest zaburzone.
Jeśli masz wykonywane cesarskie cięcie w znieczuleniu ogólnym, prześpisz całą operację. Nie odczujesz bólu, nie zobaczysz ani nie usłyszysz narodzin dziecka oraz nie będziesz miała możliwości otrzymania dziecka zaraz po porodzie. Ale kiedy działanie narkozy ustąpi, będziesz już w stanie tulić i karmić dziecko.
Po operacji
Po cesarskim cięciu prawdopodobnie zostaniesz w szpitalu przez kilka dni, z reguły trzy. Będziesz otrzymywać płyny infuzyjne oraz leki przeciwbólowe, oczywiście takie, które nie szkodzą twojemu dziecku. Gdy efekty znieczulenia zaczną zanikać, będziesz zachęcana do picia dużej ilości płynów i chodzenia. Pomaga to zapobiegać zaparciom i zakrzepicy żył głębokich. Lekarz i położna będą monitorować ranę pooperacyjną pod kątem oznak infekcji. Cewnik Foleya zostanie usunięty następnego dnia, kiedy już sama będziesz w stanie chodzić do toalety. Karmić piersią zaczniesz najszybciej, jak to możliwe. Pomogą ci w tym położna lub pielęgniarka neonatologiczna.
Wyście do domu
Po cesarskim cięciu dyskomfort i zmęczenie są bardzo powszechnymi objawami. Aby przyspieszyć powrót do zdrowia, musisz:
Odpoczywać, gdy to możliwe. Staraj się trzymać wszystko, czego ty i twoje dziecko możecie potrzebować w zasięgu ręki. Przez pierwsze kilka tygodni unikaj podnoszenia czegoś cięższego niż ciężar dziecka. Należy również unikać podnoszenia ciężaru z pozycji przysiadu.
Szukać ulgi w bólu. Aby złagodzić bolesność miejsc nacięcia, twój lekarz zaproponuje ci leki przeciwbólowe, takie jak Paracetamol.
Unikać seksu. Aby zapobiec infekcji, unikaj seksu przez co najmniej sześć tygodni po operacji.
Unikać prowadzenia samochodu. Możesz również rozważyć rezygnację z prowadzenia pojazdu, dopóki nie będziesz w stanie wygodnie używać hamulców i skręcać bez stosowania leków przeciwbólowych. Może to potrwać od jednego do dwóch tygodni.
Blizna poopercyjna. Koniecznie należy sprawdzać miejsce cięcia pod kątem oznak infekcji. Zwróć uwagę na wszelkie symptomy, których doświadczasz.
Skontaktuj się ze swoim lekarzem, jeśli:
- nacięcie jest czerwone, spuchnięte lub sączy się z niego wydzielina,
- masz gorączkę,
- masz obfite krwawienia,
- odczuwasz coraz większy ból.
Jeśli wystąpią silne wahania nastroju, utrata apetytu, przytłaczające zmęczenie i brak radości życia, możesz mieć depresję poporodową. Koniecznie skontaktuj się z lekarzem, jeśli ją u siebie podejrzewasz. Powiedz też o tym bliskim osobom, zwłaszcza jeśli objawy nie zanikają, masz problemy z opieką nad swoim dzieckiem lub wykonywaniem codziennych zadań albo co gorsza myślisz o skrzywdzeniu siebie lub dziecka.
Bez względu na to, czy dzieje się coś niepokojącego, czy nie, skontaktuj się ze swoim lekarzem po 6 tygodniach po porodzie, aby uzyskać kompleksową ocenę. Podczas tej wizyty lekarz sprawdzi twój stan zdrowia, omówi antykoncepcję i plany dotyczące kolejnych ciąż. Przeanalizuje również informacje dotyczące opieki nad niemowlęciem i porozmawia o twoich problemach związanych z ogólnym funkcjonowaniem.
Oprac. Anna Dobiecka
Konsultacja specjalistyczna: Elżbieta Chruścińska, doświadczona położna