Koszmary i lęki nocne

Dziecięce koszmary i lęki nocne  – sposoby na złe sny u dzieci

Większość snów wypieramy z pamięci natychmiast po przebudzeniu. Koszmary nocne zdarzają się każdemu, również małym dzieciom. I najczęściej, właśnie te sny zapamiętujemy.

Podstawowa sprawa: nie wpadajcie w panikę, gdy dziecku przyśni się przykry sen. Występowanie koszmarów nocnych wiąże się najczęściej z przeżywanym przez dziecko napięciem emocjonalnym.

To napięcie nie musi wynikać zaraz z jakichś naszych zaniedbań wychowawczych.

Małe dzieci przeżywają niezwykle intensywny wzrost zarówno w sensie fizycznym, jak i psychicznym. Dopiero uczą się rozpoznawać własne emocje, nazywać je. W ciągu dnia przeżywają wiele różnych sytuacji, zarówno radosnych jak i smutnych. Doznają bodźców, które pobudzają ich wyobraźnię. Ich małe mózgi przetwarzają je potem podczas snów, również tych nieprzyjemnych.

Zawsze, kiedy dziecko obudzi się z płaczem i opowie o przykrym śnie, przytul je, pocałuj, uspokój. Nie ignoruj prośby, gdy przywołuje cię do łóżka. Nie złość się na nie z tego powodu.

Na pewnym etapie kilkuletniego malca koszmarne sny mogą przytrafiać się dość często. Przyjmij to jako czas, który przeminie i pomagaj dziecku, okazując mu swoją bliskość i zrozumienie.

Lęki nocne to trudności, które według różnych szacunków dotyczą od 1 do 6 % dzieci. Dziecko przeżywające lęki nocne jest przerażone - nie budzi się z płaczem, a z przeraźliwym krzykiem. Siada przerażone na łóżku i ma otwarte oczy, ale nie jest w pełni świadomy. Nie reaguje na twoją próbę uspokojenia go, np. poprzez przytulenie. Zwiększone ryzyko lęków nocnych występuje w sytuacjach silnego stresu (np. operacją lub wypadkiem drogowym), zmęczenia, gorączki.

Co możesz zrobić?

Zapal w pokoju dziecka wszystkie światła. Podziałają kojąco i być może rozproszą zjawy kłębiące się w jego główce.

Nie przekonują go, że w pokoju nikogo nie ma. Słowa prawdopodobnie nie docierają do dziecka. Uspokajająco zadziała natomiast twój głos i powtarzanie np. zdania: „Cicho, już, cicho, malutki. Jestem tu, cicho, wszystko w porządku”.

Zignoruj objawy agresji pod twoim adresem, gdy dziecko np. nieoczekiwanie odepchnie cię lub zacznie krzyczeć. Prawdopodobnie stałaś się częścią jego koszmaru.

Rano, jeśli dziecko nic nie zapamiętało z nocnego incydentu, nie rozpamiętuj go i nie usiłuj się dowiedzieć, co się dokładnie wydarzyło.

Nieprzemijające napady lęków nocnych należy skonsultować z psychologiem dziecięcym.

Oprac. Joanna Weyna
Konsultacja specjalistyczna Aleksandra Błaszkiewicz-Okrągły, psychoterapeuta poznawczo-behawioralny, psycholog z przygotowaniem pedagogicznym

 

Słowa kluczowe: złe sny u dzieci, dziecięce koszmary, koszmary nocne, koszmarne sny, lęki nocne, dziecko przeżywające lęki nocne