8 zasad dobrej komunikacji z dzieckiem

8 zasad dobrej komunikacji z dzieckiemAby komunikacja z dzieckiem była zadowalająca należy o to dbać od najwcześniejszych lat jego życia. Przede wszystkim, musicie pamiętać, że jesteście dla niego najważniejszym wzorcem reakcji i zachowań, więc wzorem jest komunikacja w rodzinie. Nie możecie oczekiwać od malca większej grzeczności, troskliwości i gotowości do współpracy, niż sami jesteście skłonni okazywać.

Oto osiem zasad, których przestrzeganie pomoże wam wypracować dobrą komunikację oraz pokaże jak rozmawiać z dzieckiem:

  • Chwalcie dziecko za dobre zachowanie. Dostrzegajcie jego starania i doceniajcie je. To mogą być proste słowa i gesty: uśmiech, pogłaskanie po głowie, bicie brawo albo przybicie „piąteczki”.
  • "Zrób" jest skuteczniejsze niż "nie rób". Małe dzieci lubią być aktywne. O wiele chętniej reagują na polecenia niż na zakazy. Zamiast mówić: "Nie mieszaj w garnku. Nie ruszaj!", sformułuj proste polecenie, które dziecko będzie mogło wykonać, gdy ty gotujesz obiad, np. "Dosyp mi mąki i podaj tamtą miseczkę".
  • Jeśli zastanawiasz się jak sprawić by dziecko było grzeczne to musisz pamiętać by formułować jasne dla dziecka instrukcje i polecenia. Mówiąc "Zachowuj się grzecznie", wypowiadasz "instrukcję", której dziecko nie rozumie. Co to znaczy być grzecznym? Lepiej powiedz mu: "Przestań biegać" i... zaproponuj coś w zamian, jakąś inną formę wyładowania energii, skoro bieganie dziecka w danej sytuacji jest dla niego np. niebezpieczne.
  • Uzasadniaj swoje polecenia i nakazy. Nie mów: "Bo tak ci każę", "Bo tak chcę i już!". Lekceważysz dziecko w ten sposób i jeśli uzyskasz spokój, to na chwilę. Dziecko ma prawo nie wiedzieć, dlaczego czegoś od niego wymagasz. Jako rodzić możesz mu to wyjaśnić. Np. "Zostaw tę łopatę. Musi być w tym miejscu, bo jutro przyjdą po nią pracownicy z budowy. To jest ich łopata".
  • "Nie rób" i "nie wolno" powinno dotyczyć tylko bezwzględnych zakazów. Mówienie: "Nie przerywaj, gdy mówię", to zwrot dla dziecka mało przydatny. Lepiej powiedzieć: "Poczekaj, aż skończę mówić", „Teraz rozmawiam z tatą, jak skończę to przyjdę do Twojego pokoju i chętnie z Tobą porozmawiam”.
  • Zakazy dla dzieci muszą dotyczyć jednoznacznych sytuacji. Gdy dziecko naprawdę nie może czegoś zrobić. Np.: "Nigdy nie przechodź przez jezdnię na czerwonym świetle!".

  • Ufajcie dobrym intencjom dziecka. Chodzi o to, że jak pozwalacie mu coś zrobić, np. pobawić się z młodszą siostrzyczką, to nie pouczajcie go bez przerwy, jak ma to zrobić! Pozwólcie mu wziąć odpowiedzialność za tę krótką chwilę wspólnej zabawy. Obserwujcie, jak malec sobie poradził i nawet, jeśli coś wam się nie spodoba (dzieci powyciągały bieliznę z szuflady, odpuście). Pochwal starsze dziecko za wykonane zadanie. Po prostu. W przyszłości możesz pokazać we wspólnej zabawie, że bieliznę wyciągniętą do zabawy można zastąpić gałgankami z kartonu.
  • Przestrzegajcie głoszonych zasad, czyli bądźcie dla dziecka wiarygodni! Jeśli uczycie go, że nie wolno przechodzić przez ulice na czerwonym świetle, po czym przebiegacie z nim na czerwonym, bo nadjeżdża autobus, wprowadzacie do głowy malucha niezły zamęt. Traci na tym również wasz autorytet!
  • Przyznawajcie się do popełnionego błędu. Tak, to trudne. Co będziecie "wygłupiać się" przed małymi dzieciakami! A jednak, to jest bardzo ważne. Przyznając się do błędu i przepraszając, uczycie dziecko właśnie tej najtrudniejszej sztuki w dobrej komunikacji. Niektórym rodzicom wydaje się, że malca nie trzeba przepraszać. To błąd. Gdy przytulicie i przeprosicie za krzyk podczas obiadu, ono będzie was jeszcze bardziej kochało. I dzięki Wam nauczy się przepraszać.
  • Oprac. Joanna Weyna
    Konsultacja specjalistyczna Aleksandra Błaszkiewicz-Okrągły, psychoterapeuta poznawczo-behawioralny, psycholog z przygotowaniem pedagogicznym

     

    Może Cię również zainteresować